Babam Mülayim Kahramanlar'a

Makedonya'nın Elessa köyünde dünyaya geldikten sonra, orada yaşamı sürdürebilecek ortam kalmaması üzerine doğup büyüdüğün memleketini terketmek zorunda kalarak binlerce kilometre uzaklardan yaşamını yeniden kurmak için Mütevelli'ye yerleştin. Çektiğin maddi zorlukları tüm aile bireylerinin, yakın ve uzak çevrenin çekmemeleri adına dini, dili, ırkı farklı Almanya'ya çalışmak amacıyla gittin. Her gittiğin yerde, her türlü olumsuz koşullarda vizyonununa bağlı yaşadın. Yaşamında bundan başka bir önceliğin olmadı.

Yaptığın her işin üstesinden gelebilmek adına hiçbir gayretten sakınmamayı ömrünün son nefesine kadar sürdürdün. Öğrendiklerini yıkıp yeniden inşa etmekten, yaptığını yeniden bozmaktan, bozduğuna yeni bir şekil vermekten hiç usanmadın. Kendi ayakların üzerinde durabilmek için omuzlarındaki sorumluluğun bilinciyle yaşadın. Hiç kimseye, kendi cocuklarına bile yük olmadan, önce yakın, sonra uzak cevrendekilerin yaşamını kolaylaştırmayı amaçladın. Sadece ayağının kırılması sonucunda kullanmak zorunda kaldığın bastonuna dayandın. Ayağın kırıldığında yürümeni sağlayan yürütecinin arasına yerleştirdiğin tahta parçasına oturarak, diktiğin zeytinleri otlardan ayıklama çabaların, yaratıcı, özgür ve öznel olabilmenin ancak büyük özverilerle gerçeklesebileceğine tanık olmamızı sağladı. Hiçbir kuldan, hiçbir resmi kurumdan beklentin olmadı. Yaşamında asla aciz duruma düşmedin. Acizliğin sadece yaşamı sağlayan ve sonlandıran Hakk'a karşı oldu.

Yaşamlarını kendi emekleriyle değil, başkalarının sırtından geçinmeyi yeğleyenler Sen'i elbette anlamadılar, anlamayacaklar da. Ama Sen onların yaklaşımlarından bir gün bile şikayet etmeden, sana haksızlık yapanlara, sadece özgünlüğünü, özgürlüğünü inşa etmeye, yaratıcılığını sergilemeye odaklanarak, en mülayimce hazmedilebileceğini dolayımlı olarak aktardın.

Ömrünü hiç tanımadığın topraklarda, hiç tanımadığın insanlarla, ne merte ne de namerde muhtaç olmadan kazandığın parayı sonuna kadar hak edişinin, iletişim kurduğun insanların gönüllerine girmeyi ve gönüllerinde kalmayı başarışının son kanıtları, vefatını öğrenip bedenini taşımak icin omuz vermek isteyen ve taziyeye gelen insan seliydi.

İlahi emir/doğal yasam gereği hareket kabiliyetini yitiren bedenini toprağın altına kendi ellerimle yerleştirdim. Toprağın üzerinde ebedi yaşam devam edecek. Sen artık hayallerde, gönüllerdesin. Aramızdan ayrıldın demeye dilim varmadı, varmayacak. Genetiksel mirasını taşıyan bedenim Sen'i asla unutmayacak. Bu beden yaşamında, en tatlı, en acı, en mülayim, en sert, en yaratıcı, en sınırlayıcı hatıraları, mülayimce ama erce savaşımını yorumlayarak deneyimledi. Aramızdaki iletişim, etkileşim ortamlarında birlikte yaşantılandırdığımız ve beynime nakşedilen sınırsız, dipsiz, hatıra denizine dalıp, yaşamı inşa edecek gücü olan bilgi birikiminden bazen damla damla, bazen kaşık kaşık, bazen de kepçe kepçe 7/24 yardım dileneceğim. Sorunlara getirdiğin cözüme yönelik yaklaşımlar, yaşamımı formatlamada, yeniden güncellemede, yeniden dolaşıma sokmada, öznelliğimi, özgürlüğümü inşa etmede temel başvuru kaynakları olarak işlev görecekler. Belleğimde zaman zaman uyku modunda olsa da, sadece bir iki sözünle, mülayimce, sertçe, erce yaklaşımlarınla yaşamı kolaylaştıran, tatlılaştıran, öznel, yaratıcı, özgür olmayı çağrıştıran bilgi dağarcığıma damlalarını kattın. Biz insanlara emanet ettigin özverilerle oluşan dipsiz, sınırsız hatıralar denizi, sorunlarını bireysel çabalarla çözmeyi yeğleyenlere, öznelliğini, özgürlüğünü inşa etmek isteyenlere sıkıntılı zamanlarda hep nur, ışık, aydınlanma olacak.

Özgürlük, özgünlük, aydınlanma kapılarının duyumsanmasını, algılanmasını sağlayan bu hatıra denizini zenginleştirebilmek için, bencilliklerinin tutsağı olanlara karşı bedel ödemekten çekinmeyen tüm gercek ve sanal bedenlerin önünde saygıyla eğiliyor, gerçek dünyadan sanal dünyaya saygı ve sevgilerimi sunuyor, bedenine ve diğer tüm ger.ek/sanal bedenlere nice bedensiz varoluşlar diliyorum.

Ebedi yaşamda yolun açık olsun sevgili Babam.