Orhan Gencebay’ın “Tanrı’ya Feryat” Şarkısı ve Yorumu

Hayatta  her şeyden çok aşka değer vermenin, aşkı hayata uygulamak için tüm gücüyle mücadele etmenin karşılığını sevgilisinin aşkına karşılık vermemesiyle,  akla hayale  gelmedik dertlere, envai çeşit darbelere maruz kalmakla oldukça acı bir şekilde deneyimleyen,  mutsuzluğun asla  kader olarak değerlendirilemeyeceği, mutsuzluğun insanların birbirlerine dostluk elini uzatmayı, birbirlerini beklentisizce sevmeyi başaramadıklarından kaynaklandığı düşüncesini savunan Orhan Gencebay,  maddi değerlerin baş tacı edilmesinin, aşkın toplumsal hayattan dışlanmasının nedenlerini sorabilecek, açıklayabilecek hiçbir muhatap bulamayınca, sevebilme yetisini  tüm insanların  duygu ve düşünce dünyasına nakşeden Tanrı’dan, insanların  maddi değerler peşinde koşmayı insan olma ve aşkı hayata uygulama yolunda yürümeye  tercih etmelerinin, birbirlerini sevmekten uzaklaşmalarının  nedenlerini açıklaması, toplumsal hayatta esamesi okunmayan aşkı ete kemiğe büründürmeye niyetlenen bireyin,  uygulanan yaptırımlar karşısında O’nun bu emanetine nasıl sahip çıkabileceği, bu yaman çelişkinin üstesinden  nasıl gelebileceği konusunda kendisine yol göstermesi için Tanrı’ya yakarır.  

Bu türkümle bu feryadım, senden geldi sana Tanrı'm

Madem beni sen yarattın

Madem beni sen yarattın

Bir yol göster, bir yol göster

Bir yol göster bana Tanrı'm of

Senden başka kimim var ki?

Yok, yok, yok, yok yok, yok, yok

Gönlüm öyle aşk dolu ki

Of of of of kıymet bilen yok

Bir yâr verdin yâr olmadı

Felek kahpe desem yalan kulun kul olmadı

Bu dünyada dost kalmadı

Bu dünyada dost kalmadı

Bir yol göster, bir yol göster

Bir yol göster bana Tanrı'm